در محضر استاد
حضرت آيت الله بهجت (ره) :
روايت دارد که در آخر الزّمان همه هلاک مي شوند به جز کسي که بـــراي فـــرج دعـــا مي کند. گويا همين دعا براي فرج، يک اميدواري است و يک ارتباط روحي با صاحب دعا است. همين، مرتبه اي از فرج است.
آيت الله بهجت (ره) در بیانی دیگر فرمودند: دعاي فرج اگر موجب فرج عمومي نشود براي دعا کننده موجب فرج می شود.